سه شنبه ۱۹ دی ۰۲ ۱۸:۱۷
تاریخچه ماساژ در جهانتاریخچه ماساژ در جهان به دوران باستان بازمی‌گردد و از هنرهای درمانی باستانی محسوب می‌شد. این هنر در جهان مختلف تأثیرگذار بوده و تحت تأثیر فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف شکل گرفته است.
1. دوران باستان:
ماساژ در تمدن‌های باستانی چین، هند، مصر و یونان دوران باستان به عنوان یک روش درمانی و تنظیمی بوده است. در چین، متون باستانی به مهارت‌های ماساژ و تأثیرات مثبت آن اشاره دارند. در هند نیز، آیورویدا، سیستم طب سنتی هند، به ماساژ به عنوان یکی از روش‌های درمانی اهمیت زیادی می‌دهد.
2. دوره یونان و روم:
در یونان باستان، هیپوکرات، پزشک بزرگ یونانی، از ماساژ به عنوان یک روش درمانی استفاده می‌کرد. او به اهمیت ماساژ در بهبود خونرسانی، تسکین دردها، و تسکین از تنش عضلاتی اشاره داشت. در امپراتوری روم نیز ماساژ به عنوان یکی از روش‌های درمانی مرسوم بود.
3. دوران میانه:
در دوران میانه، مهارت‌های ماساژ توسط فرهنگ‌های شرقی و غربی به طور گسترده انتقال یافت. در خاورمیانه و شرقی، متون طب سنتی ایران، عربستان، و هند به ماساژ توجه داشته‌اند.
4. دوران نوسانات رنسانس:
در دوران رنسانس، علم بهبود یافته و فهم علمی نسبت به بدن افزایش یافت. این دوره شاهد ترقی تکنیک‌های ماساژ به عنوان یک فن هنری بود. در این دوران، فردیناندوا ماگلانی، پزشک ایتالیایی، به مطالعات جدیدی در زمینه ماساژ پرداخت.
5. دوران معاصر:
در قرن ۲۰ و ۲۱، ماساژ به عنوان یک صنعت و ابزار درمانی مورد استفاده گسترده قرار گرفته است. مراکز ماساژ، اسپاها و تکنیک‌های مختلف ماساژ به عنوان روش‌های تنظیمی، آرام‌بخش، و بهبودی برنامه‌ریزی می‌شوند.
تاریخچه ماساژ در ایران
ماساژ یکی از فنون قدیمی درمانی است که تاریخچه آن به قدمت‌های باستانی بازمی‌گردد. در ایران نیز ماساژ از دوران باستان تا کنون تاثیرگذار بوده است.
1. دوران باستان:
از دوران باستان، مردم ایران از ماساژ به عنوان یک روش درمانی استفاده می‌کردند. متون تاریخی و پزشکی باستانی ایرانی، اشاره به مسائلی مانند ماساژ در درمان بیماری‌ها دارند.
2. عصر اسلامی:
در دوران اسلامی، این فنون به نام‌های مختلفی مانند "دلک" یا "مسح" شناخته می‌شد و در متون پزشکی اسلامی نیز به آن اشاره‌ها وجود دارد. برخی از متخصصان پزشکی اسلامی مانند ابوعلی حسین بن عبدالله ابن‌سینا (پزشک مشهور ایرانی معروف به اویسنا) به تأثیرات مثبت ماساژ در بهبود برخی از بیماری‌ها اشاره داشته‌اند.
3. دوره صفویه:
در دوره صفویه، به ویژه در زمان حاکمیت شاه عباس اول، ماساژ به عنوان یکی از مهارت‌های مورد توجه برخی از کارگران دربند، هنرمندان، و حتی حاکمان و افراد اشراف به حساب می‌آمد. از آن زمان، ماساژ به عنوان یک روش لذت‌بخش و درمانی در جامعه ایرانی حفظ شد.
4. دوران معاصر:
در دوران معاصر نیز ماساژ در ایران با استقبال مردم همراه بوده و به عنوان یک فعالیت رفاهی و تنظیمی جسمانی مورد توجه قرار گرفته است. امروزه مراکز ماساژ در شهرها و مناطق مختلف ایران فعالیت می‌کنند و به عنوان یک روش رفاهی، استراحت و درمانی تجربه می‌شوند.
در کل، ماساژ در تاریخ ایران به عنوان یکی از فنون درمانی و تقویت کننده به جای مانده و تاکنون جزء علایق مردم این سرزمین محسوب می‌شود.
ماساژ به عنوان یک فن درمانی و آرامش‌بخش در تاریخ جهانی یک مسیر پیچیده داشته و تا به امروز ادامه دارد. از دیدگاه‌های مختلف فرهنگی و تاریخی، این هنر به عنوان یک روش مورد توجه در بهبودی و رفاه بدنی و ذهنی شناخته شده است.
- ۶ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر